Arkeologlar, gizemli bir kafa travması geçiren genç bir kadının ilgi çekici koni biçimli kafatasını ortaya çıkardı.
Chega Sofla’daki tarih öncesi Bakır Çağı mezarlığında yapılan kazılarda, Irak’ta MÖ 9. binyıla kadar uzanan kalıcı bir kültürel uygulama ortaya çıkarılarak bu kafatası ortaya çıkarıldı.
6.200 yıl öncesine dayanan bu birey, uzun bir kafaya sahip olarak sahada bulunan tek kişi değildi. Ancak, profiline giderek artan bir gizem katan ölümcül bir darbe aldı.
Baş araştırmacı, altı bin yıldan daha eski olan kafatasının “20 yaşın altındaki bir kadına ait olduğunu” söyledi. “Frontal kemiğin ön kısmından enine bir kırık uzanıyor ve ayrıca sol parietal kemiği de kırmış.” diye eklediler.
Mahdi Alirezazadeh ve Hamed Vahdati Nasab liderliğindeki Tarbiat Modares Üniversitesi’nden araştırma ekibi bulgularını Uluslararası Osteoarchaeology Dergisi’nde yayınladı. Chega Sofla kazıları antik bir topluma, kültürel uygulamalarına ve şiddete dair kanıtlara ışık tuttu.
Araştırmacılar, kafatasının kranial bağlanma ve menteşe kırıkları belirtileri gösterdiğini analiz etti. Arkeologlar, bilgisayarlı tomografi (BT) kullanarak hem estetik değişiklik hem de maruz kaldığı travma hakkında bilgi topladı.
Kranial bağlama, antik dünyada oldukça yaygın bir uygulama olmasına rağmen, ne yazık ki kafatasını zayıflattı. Popsci’nin bildirdiğine göre, tipik olarak bir şok emici görevi gören kranial kemiği ve diploe, uygulama nedeniyle daha inceydi.
Mahdi, “hayatının ilk iki yılında kasıtlı olarak yapılan kranial modifikasyonun kafatasının biyomekaniğini etkilediğini ve normal bir kafatasına kıyasla hasara karşı daha savunmasız hale getirdiğini belirtmek önemlidir” dedi.
Bu kusur nedeniyle, hayatının sonunda kör bir cisimle aldığı son darbe iç kanamaya neden olmamış olabilir, ancak onu ciddi şekilde etkilemiştir. Yara iyileşme belirtisi göstermediği için arkeologlar, kafatasının kubbesini delmemiş olmasına rağmen ölümcül olduğu sonucuna vardı.
Kırık kafatasının önünden arkasına doğru uzanıyordu. BT taramaları, normal bir kafatasına zarar verebilecek yaralanmanın ciddiyetini gösteren üçgen bir kırık olduğunu ortaya çıkardı.
Yine de arkeologlar, gizemli ve travmatik ölümü hakkında belirli ayrıntıları toplayamadılar ve bu da cinayet veya infazdan ziyade bir kaza olasılığını açık bıraktı.
BG1 çoklu mezarının ve içine gömülen bireylerin görünümü (C). BG1’in batı kısmı ve BG1.12’nin yeri (D); BG1.12’nin gömülmesi (E) Kaynak: International Journal of Osteoarchaeology (2025) Phys. aracılığıyla.
Archaeology News’e göre, son kazı, on yıldan uzun süredir devam eden bir arkeolojik çaba olan Zohreh Tarih Öncesi Projesi’nin bir parçası. Proje halihazırda evler, aletler, çanak çömlek ve muhtemelen dünyanın en eski tuğla mezarlarını ortaya çıkardı.
İlginç bir şekilde, arkeologlar, koni şeklinde olmayan başka bir parçalanmış kafatasını yerinde keşfetti ve bu, kafa yaralanmalarının yalnızca kranial modifikasyonla bağlantılı olmadığını gösteriyor. Genç kadın, büyük olasılıkla bazı benzerlikleri paylaşan akrabaları veya kişilerle gömüldü, ancak bu henüz doğrulanmadı.
Arkeoloji Haberlerine göre, arkeolojik projenin misyonu, Basra Körfezi boyunca erken toplumların sosyal ve kültürel dinamiklerini ortaya çıkarmayı içeriyor. Kafatası modifikasyonu, çocuğun kafasının şeklini değiştirmek için bir beze sarılmasını içeriyor.
Farklı kültürler bu uygulamayı çeşitli nedenlerle gerçekleştiriyordu, yani antik dünyada tek bir birleştirici amaç yoktu. Daha sıklıkla, bu uygulama erkeklerden ziyade kızlara ayrılmıştı. Chega Sofla’da bulunan diğer uzun kafatasları, uygulamanın gerçekleştirildiğini ve her zaman trajik bir ölümle sonuçlanmadığını doğruluyor.
